Een kwetsbaar moment delen

Sinds september verkeer ik in een innerlijke transformatie. Stap voor stap probeer ik mezelf op te lappen. Ik heb dromen, kansen en vooral een ego die maar niet wilt luisteren.

Gisteren was ik op een spirituele verjaardag van mijn schoonzus. Een van de mooiste jaardagen waar ik ooit ben geweest. Allemaal vrouwen met prachtige energieën. De jarige deelde een hart chakra meditatie met ons. Dat voelde zo mooi en eerlijk. En het gaf mij een diepe kracht..

We werden door mooie mantra music verwend en werd daar best emotioneel van. Een van de dames branden een houtachtig stokje (ben de naam kwijt) voor mij. Met ogen dicht luisterde ik naar de mooie krachtige teksten terwijl de tranen over mijn wangen rolde.

Ergens voelde ik dat ik niet helemaal mezelf durfde te zijn en aan de andere kant weer wel. Het was een apart gevoel. Ik ben namelijk gewend om de gangmaker te zijn, grote mond kortom een masker.

Sinds ik mijn innerlijke pad probeer te bewandelen merk ik dat ik verander en dat ik niet zo goed weet hoe ik hiermee om kan gaan, wie ik ben en waar ik heen wil.

Alsof ik in een totale knoop lig als een hoopje stof.

Ze waren zo mooi en open en ik was best wel gesloten. Het leek bijna alsof ik mezelf geïntimideerd voelde maar het voelde meer als verlegen en vervreemd met mezelf.

Mijn reis is pas bewust begonnen en ik voel dat dit er allemaal bij hoort. De tranen, verraad naar mezelf en andere toe, pijn, waken, opruimen..

Soms denk ik: hoe kan ik zo vrij als een vogel zijn als ik niet eens weet hoe dat voelt.

Ik wilde mijn gevoel graag met jullie delen. Omdat het best moeilijk is. En wellicht voelt iemand een energie bij mij. Waar ik aan kan werken.

Veel liefs Aureliana