Het leven van een volle vrouw

Een eindejaarsgroet, 2015 was mijn jaar van de waarheid. Ik mocht nieuwe ontwikkelingen ervaren en kreeg hier en daar weleens een riem on mijn hart of een messteek in mijn rug. Leermomentjes noem ik dit. Het afgelopen jaar heb ik veel geleerd. Op werkgebied, gezondheid, financieel, persoonlijk, vriendschappelijk en ik heb vooral de waarde van familie leren waarderen. Een tijdje was dit alles net een vuilnis hoop in me koppie. Waar zelfs de vuilnisman van wegliep. En nu wil ik niet zeggen, dat alles is opgeruimd. Maar ik ontdek steeds vaker dat het ruimer en ruimer wordt (zelfs wanneer het voor de buiten wereld als rotzooi beschouwden wordt, blijf ik mijn eigen innerlijke kracht beminnen). Dit jaar heb ik ondervonden dat ik meer tijd met mezelf moest doorbrengen om te kunnen ontdekken wie ik daadwerkelijk ben. In mijn vorige blog heb ik hier in het kort overgeschreven. De moed van Imperfectie. Dit boek heeft mijn heel goed geholpen om mezelf te kunnen herkennen en te waarderen ...

Vandaag heb een controle bij artst. Ik vind dat erg spannend want vandaag krijg ik te horen of alles netjes is geheeld.  Ik zit nu in de wacht kamer.  Ik voel mijn hart in mijn tenen kloppen  en mijn voeten voelen loodzwaar. . Gelukkig staat er een apparaat waar koud water uit komt, zodat ik lekker kan door drinken. Jeetje wat heb ik last van mijn keel het vond zo ruw en schuw. Stiekem vrees ik voor het ergste maar ik blijf positief, want dat is wat ik nodig heb.  Dat pijntje is vast wat zenuwen. . Ohw ohw dok waar blijft u toch verlos mij van deze wanhoop...  spannens de deur gaat open en. .. Nee niemand die mij komt ophalen.   Het is ook mijn eigen schuld Ik ben ietsjes te vroeg. . Liever te vroeg dan te laat.  Ik ben blij dat ik vorig jaar naar mijn eigen stem(letterlijk) heb geluisterd en een verwijs briefje voor de kn&o bij mijn huisarts gehaald had... Ik kon gauw bij dokter Arendse terecht waar hij met een team van 3 andere des...