Wat een opluchten! ! Mijn stembanden zien er prachtig uit!

Vandaag heb een controle bij artst. Ik vind dat erg spannend want vandaag krijg ik te horen of alles netjes is geheeld.  Ik zit nu in de wacht kamer.  Ik voel mijn hart in mijn tenen kloppen  en mijn voeten voelen loodzwaar. .

Gelukkig staat er een apparaat waar koud water uit komt, zodat ik lekker kan door drinken. Jeetje wat heb ik last van mijn keel het vond zo ruw en schuw. Stiekem vrees ik voor het ergste maar ik blijf positief, want dat is wat ik nodig heb.  Dat pijntje is vast wat zenuwen. .

Ohw ohw dok waar blijft u toch verlos mij van deze wanhoop...  spannens de deur gaat open en. .. Nee niemand die mij komt ophalen.   Het is ook mijn eigen schuld Ik ben ietsjes te vroeg. .

Liever te vroeg dan te laat. 
Ik ben blij dat ik vorig jaar naar mijn eigen stem(letterlijk) heb geluisterd en een verwijs briefje voor de kn&o bij mijn huisarts gehaald had...

Ik kon gauw bij dokter Arendse terecht waar hij met een team van 3 andere deskundige klaar zat (zuster, logopedist, stagiair en hijzelf).

Hij keek in mijn keel via mijn neus.. Klinkt best apart als ik dat zo beschrijf maar ja het is toch echt zo. Met een dun "lang" slangetje kon de dokter via een monitor naar mijn stembanden kijken. ..

Mijn stembanden mijn dierbare stembandjes.. Wat zagen ze er mooi ehm apart uit ( eerlijk gezegd leken ze op een natte vagina) en ja daar zag de dokter iets hij wist niet zeker wat hij zag. Poliepen of niet.

Mijn hart zit in mijn keel nou letterlijk en slangetje om ff terug op aarde te komen.  Natuurlijk werd ik gelijk verdrietig en wist ik niet zo goed wat ik nu moest doen. Hij stelde me op mijn gemak samen met zijn team en op dat moment vond ik dat even fijn want alles wat op dat moment door mijn hoofd ging was niet prettig.

Ondertussen is het 20minuten verder een zit ik nog steeds in de wachtkamer. . Dok waar blijft u.. help!!

Hee de deur gaat weer open.. Ben ik aan de beurt of niet.  Mijn hart zit weer in mijn keel ( ja straks ook weer dat slangetje) zucht... hmm de deur is weer gesloten.. bijna bijna Ik moet nog even geduld hebben. . Terug naar mijn verhaal.

Gekalmeerd en wel vertrok Ik met een dubbel gevoel uit het ziekenhuis. Ik kreeg een kijk operatie, want we hadden al afgesproken dat ik eerst wilde weten wat er gaande was en daarna pas beslissen wat er aan gaat/kan gebeuren.

De deur gaat weer open ja ja jaaaa ben ik aan de beurt. Mevrouw Cruz. waauw wat een heldere verlossing, . Mijn hart bonkt, spuugt vuur. Knijp me aub ik krijg zo te horen wat de gang van zaken is.

Wat een opluchten! ! Mijn stembanden zien er prachtig uit en ze zijn mooi genezen. Ik heb nog steeds stemrust. Maar de dokter en logopedist zijn erg tevreden over het resultaat. . Dat klinkt als muziek in mijn oren.        

Wat waren dat lange maanden. Ik leefde al vanaf april met deze innerlijke strijd en ook al is het nog niet aflopen het gaat zeker de juiste kant op en dat maakt mij al zielsgelukkig....   

Stap voor stap kom ik er wel..

Wees jezelf er zijn al zoveel andere

Veel liefs Auxs